N-VA Wichelen versterkt verder zijn rangen. Maak kennis met Juul De Cock.

De Beukenlaan in Serskamp, een mooie groene wijk met piekfijn verzorgde huizen en tuintjes. We treffen er voor ons interview Juul De Cock aan, die er vanuit het ouderlijke huis zijn eigen bedrijf aanstuurt. Een 21-jarige jongeman met een verrassend vlotte babbel en een eigen visie op zijn dorp en zijn leefwereld.

Dag Juul.  Ik hoorde je tijdens onze eerste vergaderingen graag aan het woord als het over Serskamp gaat.  Je kent hier ongetwijfeld goed je weg ?

Jazeker, ik ben hier dan ook geboren en getogen hé. Ik doorliep hier de kleuterschool en de lagere school en ken dan ook zowat alle leeftijdsgenoten. Ik was hier lid van de Chiro en later leider, en nu nog steeds is de band met de jeugdwerking zeer intens als lid van de Oud-Leiding. Zo ben ik erg trots op het Druppelkot-initiatief op de lokale kermissen, een succesrijke organisatie die ik elk jaar nog naar een hoger niveau tracht te tillen. Het brengt wat centjes in de lade van de Chiro met dewelke onder andere de Chirokampen kunnen gesponsord worden, en zo kunnen meer jongeren die het thuis niet echt breed hebben toch mee op kamp. 

Vertel ons eens vanwaar jij je gemotiveerde babbel haalt.

Goh, op school voelde ik me altijd al sterk aangetrokken door alles wat economie aangaat, en ik was gefascineerd door alles wat met verkoop (sales) te maken heeft. Ik heb bij een groot bedrijf heel wat ervaring kunnen opdoen en genoten van een enorm goede opleiding. Maar ik ondervond snel dat mijn ambities veel hoger lagen, en heb dan ook mijn eigen bedrijf opgericht in sales en advies. Hier probeer ik samen te werken met andere bedrijven om hun sales naar een hoger niveau te brengen of om advies te geven waar nodig. Daarnaast probeer ik uiteraard alles wat in mijn handen komt te verkopen. Voor mezelf gebruik ik graag de term ‘opportuniteits-ondernemer’, kijken waar er mooie kansen liggen op de markt en er durven in ondernemen. 

Is er in je drukke bestaan als zelfstandige ook plaats voor de liefde ?

Momenteel niet, er zijn er zeker wel al geweest. Op dit moment heb ik alleszins geen tijd om hier naar op zoek te gaan, maar je weet nooit wat er op je pad komt…

Maar je hebt toch wel nog wat tijd voor een paar hobby’s, hoop ik. Ben jij sportief ?

Ik was best sportief toen ik nog net wat jonger was. Ik deed aan atletiek en heb de 100 meter nog gelopen in 12sec. rond bijvoorbeeld. Ook skiën deed ik erg graag, maar ik heb helaas wel de kruisbanden eens gescheurd en ook dat staat nu op een laag pitje. De interesse in sport is er wel nog hoor, zo kan je me regelmatig vinden op de tribunes van AA Gent.  En ik heb ook een grote voorliefde voor sierlijke, sportieve wagens. 
 

Jij die de plaatselijke jeugd zo goed kent, probeer ons eens even te duiden wat er bij de jongeren zo al leeft als het over politiek gaat.

Dat is geen gemakkelijke vraag.  Een eerste algemene indruk is dat de meeste jongeren wel een mening hebben, maar dat er slechts weinigen zich nog geroepen voelen tot politiek engagement.  Er zijn er met uitgesproken meningen, maar die situeren zich dan meestal ook aan de extreme kanten. Globaal gezien denk ik dat de jeugd eerder naar rechts neigt. Migratie en de daaraan verbonden problemen zijn zeer zeker een veelbesproken thema. Een programma zoals Niveau 4, over de bestrijding van de stedelijke criminaliteit hoor ik bij voorbeeld vaak becommentariëerd worden.

En jij koos binnen alle stromingen voor de N-VA?

Ja, en een zeer bewuste keuze trouwens. De problemen zien en durven benoemen is één, maar op zoek gaan naar werkbare oplossingen is nog een heel ander paar mouwen. Vele dingen rond migratie mogen of beter moeten allemaal een stuk strenger, maar het moet ook humaan en uitvoerbaar blijven natuurlijk. Dat de N-VA ook de partij is die staat voor ondernemen en het scheppen van welvaart voor iedereen die graag werkt is mij ook al lang duidelijk. En ik kijk uit naar Vlaamse onafhankelijkheid of minstens nog veel meer eigen bevoegdheden.
 

Bij een kennismaking vraag ik de mensen dikwijls ook eens naar hun favoriete film, dat zegt me meestal wel wat over wie ze zijn en hoe ze denken. Dus tot besluit van ons korte gesprekje, laat maar eens horen, Juul.

(Lacht). Geef mij dan maar ‘The wolf of Wall Street’.  Een blitse film over verkopen en verkooptechnieken en hoever sommigen daar kunnen en durven in opgaan. Met een hele sterke Di Caprio in de hoofdrol, een figuur waar ik best wat naar opkeek, maar dan zonder het drugsgedeelte uiteraard.