De knijten are back, bitches!

Het knijtenprobleem in ons dorp is inmiddels al verschillende jaren oud. Het lumineuze idee om een overstromingsgebied te creëren vlakbij bebouwde omgevingen zorgde voor een plotse opstoot van het bij lokale historici welbekende probleem met de kleine mug.  Dit rotbeestje gaat bijzonder agressief en in groten getale te keer van zodra de weersomstandigheden voor haar ideaal zijn.

Moeilijk te bestrijden

Van zodra het probleem zich een eerste keer in alle hevigheid manifesteerde beloofde men ons een snelle oplossing. Verdere ontpoldering zou het probleem oplossen, bijkomende vergravingen stonden op het menu. Toen dat niet bleek te helpen werd een eerste bijkomende geul gegraven om meer water en stroming in het overstromingsgebied te krijgen, maar ook dat bracht geen zoden aan de dijk.

Er werd geëxperimenteerd met ‘knijtenvallen’ waar duizenden van de beestjes in gevangen werden, maar nog veel duizenden meer helemaal niet.

Twee jaar geleden had men dan weer het licht gezien met het planten van hennep. “De bevolking zal er niet high worden maar de beesten zullen er door uitgeroeid worden”, verzekerde onze burgervader ons. 

Inmiddels loopt er niemand meer high van deze oplossing, integendeel….

Vernatting werd dan het sleutelwoord. Een bijkomende ‘vloedgeul’ werd gegraven. Die zou een betere uitstroom van het water in de ontpolderingszone moeten garanderen, waardoor het leefgebied van de knijten zou verkleinen en verdwijnen. Dit scheen vorig jaar even te helpen. De noodkreten werden minder dan de vorige jaren, en al gauw lazen we de eerste hoera-berichtjes.

Wordt u geknijt? Melden!

Maar die kunnen nu weer de prullenmand in. Op sociale media hoor je de omwonenden weer om hulp smeken, de plaag steekt weer zijn kop op.

Op de gemeente zelf is inmiddels al een knijtenmelding [at] wichelen.be (subject: Knijten) (meldpunt) gecreëerd. Om met accurate informatie aan de slag te kunnen gaan, staat er bij.