Kandidaat in de kijker: 'bakkerszoon' Harry Roels

Met trots stellen we Harry Roels voor. Harry sloot zich recent aan bij de lokale partijwerking. Zowat de hele gemeente kent hem van de honderden trouwfeesten die hij als zeer gewaardeerde dj opvrolijkte. Ook in het dagelijkse leven is hij een graag geziene gast. Altijd in de stemming voor een goede mop of een rake kwinkslag.

Harry, voor de mensen van mijn generatie bent u ‘bakkerszoon’ Harry.

(Lacht) “Ja, natuurlijk. Vader Roger was als bakker een heel gekend figuur in Schellebelle. De bakkerszaak was zijn leven. Samen met ons moeder, Alice Uyttenhove, combineerde hij het harde leven met een gezinnetje waar we met vier kinderen een hele intense maar mooie jeugd mochten beleven. Zus Marie-Thérèse hielp met de broodrondes, oudere broer Luc was voorbestemd om de stiel verder te zetten. Ikzelf en mijn jongere broer Patrick sloegen een andere weg in.”

Wat waren uw dromen als jongvolwassene?

“Ik ben van kindsbeen af gefascineerd door treinen. Ik deed niets liever dan meegaan met mijn nonkel Miel (Emiel Baeyens, gehuwd met Edith Roels) naar het station van Schellebelle, waar hij werkte. Daar keek ik naar het reilen en zeilen van het treinverkeer. Een beeld dat ik nooit zal vergeten, is de laatste stoomtrein die voor een laatste keer door ons station reed. Impressionant.”

Bent u onmiddellijk gestart met de job waarvan u als kind droomde?

“Eerst werkte ik nog een aantal maanden in Gontrode, voor een bedrijf waar destijds Armand Uyttenhove meestergast was. Maar snel kon ik aan de slag bij de NMBS. Ik begon er in 1979 als seingever. Eerst zeven jaar in Schaarbeek, vervolgens zeven jaar in Aalst. In 1993 slaagde ik voor het examen van treinbestuurder. Al gauw werden de Thalys en het internationale vervoer richting Parijs de verwezenlijking van mijn jongetjesdroom.”

Inmiddels had u natuurlijk wel al een gezinnetje gesticht?

“Ja, ik ontmoette Hilde door mijn grote hobby, de deejay-activiteiten bij Ludwigs discotheek in de Bruinbeek. Hilde was er aan de slag in de winkel van Ludwigs echtgenote Rosa, de Foodshop.” “Snel kwamen de eerste afspraakjes. Hilde is geboren in Wichelen. Haar vader, Marcel Verbeke, kende ik uit Serskamp. Het klikte met Hilde en met haar familie. Ons verhaal samen kon starten.” “We hebben twee kinderen, dochter Darlin, 41 jaar en samen met Koen De Ridder. En zoon Joachim, 40 jaar, samen met Lieselot Honney. We hebben het hemelse geluk onze kleindochter Amélie dikwijls te mogen opvangen.”

Muziek bleef ongetwijfeld ook een rode draad doorheen uw leven?

“Ik liep als jonge snaak al vroeg mee in ‘het muziek’ in ons dorp en speelde slagwerk. Dat is altijd een passie gebleven. Ik heb nog steeds een drumstel waar ik dagelijks op speel.” “Natuurlijk waren er de duizenden feesten waar ik de muziek verzorgde: trouwfeesten, fuiven … 22 jaar lang, aan een gemiddelde van 70 per jaar. Sinds een paar jaar ben ik actief bij het SMAK (Schellebels Mannen Koor). Iets wat ik zeer graag doe. Nu ik met pensioen ben, heb ik me opnieuw ingeschreven in de muziekschool in Lede.”

Een mooi levensverhaal. Mij rest dan nog de vraag: waarom koos u voor de N-VA?

“Die overtuiging groeide voornamelijk door mijn werk. Ik heb al te dikwijls Franstalige bazen gehad die geen woord Nederlands verstonden en denigrerend deden tegenover Nederlandstalig personeel. In en rond Brussel zag ik alles verschrikkelijk achteruitgaan onder het veel te lakse PS-beleid. Zelf ben ik overigens vijf (!) keer overvallen geweest. Ik erger mij mateloos aan de straffeloosheid en het gebrek aan een kordate aanpak.”

Tot slot, wat zou u in onze eigen gemeente graag aanpakken?

“Er zijn meerdere zaken die beter zouden kunnen, maar mijn stokpaardje is het inperken van de veel te lange zone 30 op de Hoogstraat in Schellebelle of het wijzigen van de uurschema’s van die zones. Noodzakelijk rond de scholen, zeer zeker, maar hier veel te uitgebreid.”